Je ergens 'thuis'’ voelen is voor iedereen iets verschillend.
Voor sommigen is dat het werk met de collega’s, de wekelijkse dansles, een vaste reislocatie of de plaats waar je destijds geboren bent.
Er bestaat geen vaste regel voor wat een “thuisgevoel ’voor iemand betekent.
Het is een emotie dat je ervaart waarbij vervreemding onmogelijk lijkt en je je compleet, begrepen en niet alleen voelt.
Soms brengt het leven ons op een pad dat zeer ver van ons “thuisgevoel” ligt.
Denk maar aan een verhuis, een nieuwe klas waarin je belandt als kind of zelfs deze huidige Corona situatie.
We hebben allemaal een stukje ‘thuisgevoel’ moeten inleveren.
Zo mochten we niet meer werken met onze collega’s, reizen naar dat stukje geluk en zelfs thuis voelde niet meer als thuis aan.
We voelden ons alleen. Vervreemd.
Aan deze tijden komt gelukkig een eind, en ik hoop dat we allemaal terugkeren naar wat voor ons ‘thuis” voelt.
Daar gaat jouw vliegtuig naartoe lieve, sterke Wendy: naar huis!
Laat maar komen die snelle terugkeer naar jouw thuisbasis: jouw werk op onze fantastische luchthaven, een terugkeer naar jouw geboortedorp en jouw beste vrienden alle dagen in de buurt.
Want dan pas is the sky is the limit.
Pak het allemaal wat mij betreft,
Ik gooi je een stevige knuffel zoals wanneer we terugkomen van op reis, ofzoiets!
Kus,
Syl xx