Het verhaal achter Pieter's tattoo bracht me terug naar mijn jeugd, naar de magische Japanse mangaserie “Dragon Balls”.
De avonturen van Son Goku staan zo in mijn geheugen gegrift. De sterke jongen met een apenstaart, samen met Bulma gaat hij op reis om de Dragon Balls te vinden en gaat later in de leer bij Master roshi om aan het Tenkaichi Budokai-toernooi deel te nemen. Hij redt de wereld van de koning Piccolo en groeit uiteindelijk uit tot de sterkste martial artist op aarde.
De Dragon Balls zijn zeven magische bollen die over de hele wereld verspreid zijn. Wanneer ze allen verzameld zijn, kunnen ze gebruikt worden om de draak Shenron op te roepen die dan een wens vervult (binnen bepaalde grenzen). Als de wens is vervuld, worden de bollen weer over de hele wereld verspreid en worden ze onbruikbaar voor een jaar.
Dit is het verhaal van Pieter, de jongen en de draak.
Mijn leven begon tussen 2 werelden in, hoewel geboren als Belg, woonde ik tot mijn Elfde levensjaar in Amerika.
De reis tussen deze werelden wordt gekenmerkt door sporten. Ik ben altijd heel sportief geweest. Zo begon ik met judo voor mijn 7de nadien volgde karate, fietsen en volleybal fietsen, lopen en zwemmen.
Het is een rode draad in mijn leven.
Het gevoel dat ik elk spiertje in mijn lichaam kan voelen en kan aanspreken om net het laatste beetje uit me te halen is een onbeschrijfelijk gevoel. Je bent aan het einde van je adem, je hele lichaam vertelt je zonder iets te zeggen dat het niet meer kan dat het klaar is. Toch zeggen je hart en je hoofd dat het moet dat de laatste stroom zuurstof en bloed naar die spieren moet om nog dat klein stukje door te gaan. Tegen de stroom in. Dat gevoel typeert mijn zijn.
De kracht putten uit mijn doorzettingsvermogen om mijn doel te bereiken, mijn lichaam trainen om de juiste spieren te ontwikkelen en toch mijn ademhaling en hartritme niet te tarten.
Daar leef ik voor.
Vergis je niet, de reis die je maakt om dat doel te bereiken is even belangrijk en even prikkelend als het doel zelf. Het afzien, het alles geven, de moed vinden om het elke keer opnieuw te doen, breekt je en maakt je. Het vergt controle en discipline.
MIjn doel is binnen 2 jaar een dubble X-treme te kunnen uitdoen. Een X-treme verwijst naar een type triathlonwedstrijd waarbij deelnemers racen over afstanden die in grote lijnen overeenkomen met die van een Ironman triatlon (3,8 km zwemmen, 180 km fietsen, 42 km hardlopen) onder extreme omstandigheden, met nachtelijk/koud zwemmen, grote hoogteverschillen en grote hoogte tijdens zowel het fietsen als hardlopen. We krijgen ook te maken met extreme weersomstandigheden vanwege de afgelegen locaties en grote hoogteverschillen. Het parcours bij een X-treme is zo complex dat niet elke deelnemer het volhoudt. Mijn eerste doel is de laatste wedstrijd van de Xtri serie uit te doen volgend jaar, in zuid-Afrika. Een xTri serie zijn 5 xtreme triathlon wedstrijden in 3 jaar. Het doel voor 2025 is de dubbele.
Het heeft iets magisch, iets symbolisch voor mij. Het is als de Koi die tegen de stroom in zwemt richting Dragon’s gate om dan te veranderen in een draak zoals de mythe van de Koi het beschrijft.
Mijn tattoo is het symbool van deze transformatie.
Mijn eerste 4 medailles zijn binnen, nog eentje te gaan en deze Xtri serie zit erop.
De koi vis ben ik, onderweg naar de waterval.
Ik word de draak.
Pieter, ik zal je grootste supporter zijn tijdens deze laatste medaille die je nadien naar de Dubbele Xtri serie brengt! Ik kijk uit naar je vleugels (maar niet te veel vuur spuwen alsjeblieft!)
Liefs Chari,
De pluim & storyteller van INK Story tattoo
PS: Het gedichtje heb ik ook helemaal uit mijn pluim geplukt voor je!
