Kampenhout, de grond van de witloof en van alle paarden! 🤍
Wie van de buurt is, zal beamen dat de liefde voor de dieren en de boeren hier toch wel groot is.
Mocht je bijvoorbeeld onze lokale manege nog niet niet kennen ‘Manege Bruneel’, waar tevens een heerlijk restaurant - ‘De Meierij’ -is waar je er terecht kan voor een perfecte hap, dan zou ik je aanraden om daar zeker eens langs te gaan.
Je kan er tussen de paardenstallen heerlijk vertoeven bij een lekker glaasje wijn.
Ik heb hier in de studio al verschillende paardjes mogen vereeuwigen op de lichamen van mijn klantjes. Altijd fijne verhalen, maar dit verhaal is er toch eentje dat me nog steeds een krop in de keel bezorgt.
Via een vriendin (dankjewel Dorien ;) ) kreeg ik bezoek van Queency. Een lerares van beroep met een hart voor paarden. Queency en haar familie zijn grote paardenliefhebbers en tevens ook de eigenaars van 2 paarden.
Daiquiri & Atila
(die ik trouwens net voor het plaatsen van de tattoo heb mogen ontmoeten in de manege!)
Daiquiri werd geboren in 2008. De familie adopteerde het veulentje op zijn 3 jaar.
Toen was Queency zelf een tiener van 16 jaar. De uitbreiding bracht uiteraard een immense vreugde in de familie. Enkele jaren gingen voorbij en na verloop van ritjes met Daiquiri, viel het op dat er iets niet pluis was met het paard.
De kwetsuren liepen op waardoor verdere onderzoeken noodzakelijk werden.
De testen gaven al snel een teleurstellend resultaat: Daiquiri was een volbloed paard maar zijn gestel was het niet.
Hierdoor mocht het gezin niet meer met het paard rijden en werd beslist dat Daiquiri enkel door kindjes bereden mocht worden, omdat dat type van gewicht niet schadelijk zou zijn voor zijn skelet.
Het jaar 2020 viel.
Daiquiri is intussen 12 jaar oud en vindt geen vreugde in een stilstaande omgeving. Voor het welzijn van het dier besliste het gezin om een nieuwe thuis te zoeken voor hun paard. Al snel kwam er reactie van een koper uit Nederland. Na een eerste contact werd al snel afgesproken om het paard te kunnen ontmoeten en te laten onderzoeken door de dierenarts van de koper.
Dat heb ik dan ook weer geleerd: wanneer je een paard koopt dan breng je jouw dierenarts mee naar de aankoop.
De dag van de verkoop vindt plaats.
De koper, die in een belemmerende verkeerssituatie zat, geraakte er maar niet. De dierenarts daarentegen was wel ter p
laatse. Na overleg via de telefoon geeft de koper de goedkeuring om Daiquiri alvast te onderzoeken.
Bij de overhandiging van het identiteitsboekje van Daiquiri, merkt de dierenarts dat zij de fokker van Daiquiri kent. Toeval? Het lot? De dierenarts belt uit sympathie naar de fokker die - we maar even ‘Chantal’ zullen noemen - en vertelt haar dat ze bij 1 van haar paarden staat; “Daiquiri”
Onmogelijk, Zegt Chantal.
De dierenarts overtuigt Chantal met alle verdere gegevens, maar Chantal houdt voet bij stuk en zegt dat Daiquiri geslacht werd omwille van een hartafwijking. Dat was af te lezen op de monitor tijdens de castratie van het veulen. Ze gaven Daiquiri hierdoor geen lange levensverwachting. Zijn hart ‘skipte’ een slag wat vaker. Als fokker had ze niet veel keuze of ruimte en heeft ze het veulen op de vracht naar het slachthuis moeten zetten.
Op dat moment heeft de fokker afscheid genomen van het dier.
En exact hier is waar niet de grijze, maar de ZWARTE zone zich bevindt voor het verhaal van Daiquiri.
Op welke manier is Daiquiri vanuit het slachthuis alsnog in een verkoopbaar circuit beland? Dat weet niemand.
Hoe reageer je als jouw veulen na 12 jaar nog in leven blijkt? En hoe reageer jij als eigenaar? En wat met de nieuwe koper, die gelukkig nog in de file stond? Wat als de dierenarts niet gebeld had naar de fokker?
Elke partij werd emotioneel erg getroffen door dit verhaal. Uiteraard werd de verkoop meteen stopgezet en Daiquiri werd andere zorgen aangeboden door de familie.
Hij staat momenteel op een wei, hier dichtbij ons, weg van prikkels en ritjes en zal daar tot zijn oude dag kunnen vertoeven in de buurt van zijn familie die, ongeacht of hij hartfalen heeft of niet, altijd bij hem zal blijven.
Daiquiri forever <3
